Recht op verhuiskostenvergoeding (Huurrecht)

Als u moet verhuizen dan heeft u recht op een vergoeding van de kosten. Ook als u eigenlijk helemaal geen kosten heeft?

Plan voor renovatie

Huurder huurt sinds 1 september 2003 een appartement voor € 270 per maand, inclusief servicekosten. Verhuurder is een vennootschap die zich richt op de aankoop en exploitatie van onroerende zaken. In 2013 heeft verhuurder het plan opgevat om het complex grondig te renoveren en te vergroten door middel van nieuwbouw van een aantal appartementen aan de achterzijde van het gebouw. Partijen hebben uiteindelijk overeenstemming bereikt over de indexering van de huurprijs, de renovatie en een tijdelijke verhuizing.

Vragen? Bel 06-27129900

Rechter kent geen vergoeding toe

Begin januari 2014 heeft huurder het huurobject tijdelijk ontruimd en zijn de werkzaamheden gestart. Op 1 april 2014 nam huurder weer zijn intrek in het appartement.

De verhuurder heeft de huurder gedagvaard voor de kantonrechter te Zwolle en gevorderd dat de huurovereenkomst wordt ontbonden en huurder wordt veroordeeld tot betaling van de achterstallige huur. De huurder stelde een tegenvordering in, strekkende tot veroordeling van verhuurder om de wettelijke verhuiskostenvergoeding van € 5.892,- aan hem te betalen. De kantonrechter heeft huurder veroordeeld tot betaling van € 1.770,- en de overige vorderingen afgewezen.

Lees ook: Wie mag er blijven wonen na einde relatie?

Hoger beroep alleen hierover

De huurder gaat in hoger beroep. Dat beroep heeft alleen betrekking op de verhuiskostenvergoeding. De grief strekt ertoe dat deze vordering alsnog wordt toegewezen en legt het geschil over de vergoeding in volle omvang aan het hof voor. 

De verhuurder voert aan dat huurder geen aanspraak heeft op een verhuiskostenvergoeding, allereerst omdat hij afstand heeft gedaan van zijn aanspraak op een dergelijke vergoeding en ook omdat hij geen kosten had voor de verhuizing. De kantonrechter heeft het betoog over het ontbreken van kosten gehonoreerd. De rechtbank heeft er in dat verband op gewezen dat huurder op de zitting verklaarde dat hij geen kosten had, omdat hij zijn spullen zelf naar boven heeft gebracht.

Wettelijke regeling

Op grond van de wet draagt de verhuurder van woonruimte bij in de kosten van de verhuizing van de huurder indien verhuizing in verband met een renovatie noodzakelijk is. In de wet staat dat de minimumbijdrage in de verhuis- en inrichtingskosten jaarlijks bij ministeriële regeling wordt vastgesteld. De Hoge Raad oordeelde eerder dat deze regeling van dwingend recht is. Een huurder kan geen afstand doen van zijn recht op de verhuiskosten bij renovatie. 

Lees ook: Hoger beroep niet-ontvankelijk

Kosten worden er altijd gemaakt

De stelling van verhuurder dat huurder afstand heeft gedaan van zijn aanspraak op een verhuiskostenvergoeding, wordt verworpen. Het hof volgt verhuurder evenmin in diens betoog dat huurder geen aanspraak heeft op de verhuiskostenvergoeding, omdat hij geen verhuiskosten heeft gemaakt. Allereerst vindt het hof het niet aannemelijk dat huurder geen verhuiskosten heeft gemaakt. Uitgangspunt is dat een verhuizing altijd met enige kosten en inspanningen gepaard gaat, ook als geen professionele verhuizer wordt ingeschakeld.

Altijd recht op een vergoeding

Maar ook als huurder geen kosten zou hebben gemaakt, gaat het betoog van verhuurder niet op. Uit de tekst van de wet, gelezen in het licht van de wetsgeschiedenis , volgt dat een huurder in ieder geval aanspraak heeft op de daar bedoelde minimumbijdrage. Zelfs indien hij geen kosten heeft gemaakt. Een en ander is het gevolg van de keuze van de wetgever om een minimumvergoeding vast te stellen, waarop de huurder tenminste aanspraak heeft.

De slotsom is dat huurder aanspraak heeft op de verhuiskostenvergoeding van € 5.892,-. De grief slaagt dan ook. Het hof vernietigt het vonnis van de kantonrechter voor wat betreft de reconventie.

Bron: ECLI:NL:GHARL:2019:288